Pasywni liberałowie

Pasywni liberałowie są indywidualistami. Uważają, że w życiu można liczyć przede wszystkim na siebie. Jeśli mają jakieś oczekiwania wobec państwa, to takie, żeby się nie wtrącało. W ich ocenie najlepszym sposobem, aby podnieść poziom życia w Polsce, jest usunięcie barier dla przedsiębiorczości i obniżenie podatków, które dziś przesadnie obciążają tych, którzy swoją zaradnością zapracowali na sukces. Dla większości z nich nierówności nie są czymś nagannym – niektórym życie po prostu rozdaje lepsze karty i nie ma powodu, aby się nad kimś z tego powodu litować.

Konserwatywne wartości mają dla nich niewielkie znaczenie. Zamiast posłuszeństwa wybierają niezależność. Odrzucają też tradycyjny podział ról kobiet i mężczyzn w rodzinie. Religia nie jest dla nich kompasem moralnym, bo swoje wartości czerpią z innych źródeł. Nie uważają także, że katolicyzm jest nieodzowną częścią polskości. Są tolerancyjni, ale ich liberalizm ma swoje granice. O ile nie mają wątpliwości, że osoby homoseksualne powinny móc zawierać związki partnerskie, o tyle w sprawie adopcji dzieci przez pary homoseksualne są podzieleni.   

Pasywni liberałowie dysponują wysokim kapitałem społecznym. Są bardzo dobrze wykształceni, wykształceni byli także ich rodzice. Mają również rozbudowaną sieć kontaktów społecznych. Także ekonomicznie wiedzie im się dobrze, choć nie uważają się za krezusów. Są ogólnie zadowoleni z życia i czują się szanowani. Dostrzegają, że ich perspektywy na przyszłość są dobre, ale ich myśleniu o przyszłości towarzyszy sporo niepewności – mają w końcu dużo do stracenia.   

Pasywni liberałowie to w dużej mierze przedstawiciele klasy średniej. Są też najmłodsi ze wszystkich segmentów. Zdecydowanie częściej spotkamy ich w dużych miastach niż na wsi.

Pasywni liberałowie na tle całego społeczeństwa 

• Częściej uważają, że polskim patriotą można być niezależnie od źródeł swojej moralności i wyznawanej wiary (93% vs. 76%).  

• Częściej uważają, że Kościół katolicki ma w Polsce zbyt duże wpływy (89% vs. 72%). 

• Najczęściej ze wszystkich segmentów, przynajmniej raz w miesiącu, pozwalają sobie na spontaniczne zakupy dla przyjemności (44% vs. 28%).   

• Częściej uważają, że nie jest to moralnie złe, że dzieci bogatych ludzi mają znacząco lepszy start w życie niż dzieci biednych (54% vs. 29%).  

• Najrzadziej śledzą wiadomości ze świata polityki (46% vs. 62%). 

Pasywni liberałowie z bliska

Klaudia jest na ostatnim roku ekonomii na Uniwersytecie Wrocławskim. Pochodzi z mniejszego miasta, gdzie jej rodzice z sukcesami prowadzą własną firmę. Dobrze się czuje we Wrocławiu, planuje tu zostać po studiach. Jest praktykantką w jednej z wrocławskich korporacji i ma nadzieję, że w niedalekiej przyszłości dostanie w niej pracę. Jest bardzo zadowolona z tego, jak wygląda jej życie: sama się utrzymuje, po zajęciach na uczelni i pracy znajduje czas na siłownię i spotkania z przyjaciółmi. Tym, na co nie starcza już Klaudii czasu, jest angażowanie się w sprawy polityczno-społeczne: nie chodzi na spotkania sąsiedzkie organizowane na jej podwórku, nie była też na żadnym proteście. Sympatyzowała co prawda z demonstrującymi po zaostrzeniu prawa aborcyjnego, ale ostatecznie na demonstrację się nie wybrała. Nie za bardzo wie, co się dzieje w polityce, bo nie czyta gazet i nie śledzi programów informacyjnych. Planuje pójść na wybory, ale zagłosuje raczej przeciw obecnemu status quo aniżeli za konkretną partią. Nie ma takiej, z którą by się w pełni identyfikowała. Martwią ją zmiany klimatu oraz to, że kiedy skończy studia, będzie musiała zacząć płacić wyższe podatki. W zeszłym roku była na Erasmusie w Lizbonie. Bardzo jej się tam podobało, więc może jednak nie zostanie we Wrocławiu i poszuka szczęścia poza Polską.