Niezaangażowani normalsi

Niezaangażowani normalsi skupiają się przede wszystkim na prywatnych aspektach życia, żyjąc w dużej mierze obok polityki i pozostając obojętnymi na toczące się wokół nich spory lub wręcz ich nie dostrzegając. Sami w sprawach politycznych unikają zajmowania skrajnych stanowisk albo nie mają w ich kwestii wyrobionego zdania.

Wykazują się niskim zainteresowaniem sprawami publicznymi. Mają niską determinację do udziału w wyborach, relatywnie rzadko śledzą też wiadomości ze świata polityki, a nawet gdy to robią, to nie żyją nimi. Z drugiej strony, darzą oni instytucje publiczne i polityczne względnie dużym kredytem zaufania. W porównaniu do statystycznej Polki czy Polak bardziej ufają politykom, samorządowcom, policji czy sądom. Nie wykazują też tendencji do ulegania skrajnym narracjom i myśleniu spiskowemu. Nie doskwiera im poczucie braku politycznej reprezentacji. Nie czują awersji do polityki, po prostu nie interesują się nią i jest im z tym dobrze.

 Ogólnie rzecz biorąc, cenią sobie zgodę, spokój i spójność społeczną. Uważają, że zasypywanie podziałów politycznych jest istotniejsze niż rozliczanie polityków za ich błędy. Wydają się segmentem najbardziej predysponowanym do tego, by dryfować z prądem niezależnie od kierunku, w którym płynie społeczeństwo. Współgra to z relatywnie dużym przywiązaniem do autorytetów, co sprzyja konformizmowi i przestrzeganiu norm społecznych bez względu na ich treść, a tym samym do podtrzymywania politycznego status quo. Jednocześnie brak skłonności do radykalizmu wśród Niezaangażowanych normalsów w połączeniu z ich znaczącym liczbowym udziałem w społeczeństwie pełni rolę swego rodzaju stabilizatora społecznego. 

To jeden z najstarszych i najsłabiej wykształconych segmentów. Oprócz emerytów najliczniejszą grupą zawodową w szeregach Niezaangażowanych normalsów są wykwalifikowani robotnicy. 

Niezaangażowani normalsi na tle całego społeczeństwa

• Rzadziej obawiają się zmian klimatu (49% vs. 60%).  

• Rzadziej dysponują środkami finansowymi na niespodziewany wydatek (31% vs. 49%). 

• Zdecydowanie rzadziej deklarują, że na pewno wezmą udział w wyborach (16% vs. 46%).  

• Rzadziej wierzą, że istnieją tajne układy mające ogromny wpływ na decyzje polityczne (45% vs. 63%).  

• Rzadziej czują się wygranymi transformacji po 1989 roku (33% vs. 42%).  

Niezaangażowani normalsi z bliska

Wanda ma 55 lat i mieszka pod Lublinem. Ma męża i dwójkę dorosłych dzieci, które już się wyprowadziły z domu. Martwią ją rosnące koszty życia i wizja niskiej emerytury, ale ma poczucie, że sobie poradzi z pomocą rodziny i przyjaciół. Spędza czas, pracując w lokalnym sklepie spożywczym i zajmując się domem, w niedzielę chodzi do kościoła i spotyka się ze znajomymi. Nie ma określonego zdania na większość tematów światopoglądowych poruszanych w publicznych debatach. Uważa, że nigdy nie spotkała osoby LGBT+, ale wydaje jej się, że one nikomu nie przeszkadzają. Jest dumna z tego, że Polki i Polacy tak tłumnie pomagali uchodźczyniom i uchodźcom z Ukrainy, jednak dobrze by było, żeby przyjezdni w końcu sami zaczęli na siebie zarabiać. Nie lubi wypowiadać na głos swoich opinii, bo czuje, że nie za bardzo je ma. Nie interesuje się też polityką. Raczej nie zamierza brać udziału w najbliższych wyborach, woli w tym czasie zająć się wnukami. W jej odczuciu Polska nie jest bardzo podzielona, a jeśli już jakieś podziały widzi, to uważa, że zapewne każda ze stron ma trochę racji. Jest dumna z bycia Polką: kibicuje polskim sportowcom i cieszy się, kiedy Polki i Polacy osiągają światowe sukcesy. Sama nigdy nie chciała się przeprowadzać, dobrze jej tu, gdzie mieszka. Wanda umiarkowanie martwi się przyszłością, bo czuje wsparcie najbliższych. Trapi ją jedynie wojna za naszą wschodnią granicą i pogarszające się zdrowie. Niełatwo dostać się do lekarza, a jej problemy z sercem mogą się znów odezwać.